صفحه اصلی»مقالات : راه اندازی سرور فیزیکی؛ راهنمای کامل + نکات تکمیلی

راه اندازی سرور فیزیکی؛ راهنمای کامل + نکات تکمیلی

راه اندازی سرور فیزیکی

اشتراک گذاری:

راه‌اندازی سرور فیزیکی یکی از مهم‌ترین قدم‌ها در ساخت زیرساخت‌های فناوری اطلاعات برای هر کسب‌وکار، سازمان یا حتی کاربر حرفه‌ای در خانه است. برخلاف سرورهای ابری که تنها با چند کلیک آماده‌ی استفاده می‌شوند، راه‌اندازی سرور فیزیکی نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، انتخاب سخت‌افزار مناسب، نصب سیستم‌عامل، پیکربندی شبکه و رعایت اصول امنیتی است. در این مقاله آبالون، به صورت گام‌به‌گام و کاربردی با مراحل مختلف راه‌اندازی یک سرور فیزیکی آشنا می‌شوید؛ از انتخاب سرور مناسب و سیستم‌عامل گرفته تا آماده‌سازی فضا، پیکربندی سرور و نکات مهم امنیتی. در ادامه با ما همراه باشید تا با اصول استاندارد و بهترین روش‌های روز برای راه‌اندازی سرور آشنا شوید.

چگونه یک سرور را پیکربندی کنیم؛ آشنایی با اصول پایه سرورها

پیش از ورود به مراحل تخصصی راه اندازی سرور، ضروری است که درک دقیقی از «مبانی سرورها» و عملکرد آن‌ها داشته باشید. سرور به‌عنوان یک نقطه مرکزی در شبکه عمل می‌کند که وظیفه ارائه منابع، داده‌ها، خدمات یا نرم‌افزارها به سایر دستگاه‌ها یا همان «Clients» را بر عهده دارد.

در فرآیند آموزش راه اندازی سرور، یکی از مهم‌ترین گام‌ها، شناخت انواع مختلف سرورها و انتخاب مناسب‌ترین گزینه متناسب با نیاز زیرساختی است. به‌خصوص اگر قصد راه اندازی سرور فیزیکی یا راه اندازی سرور اختصاصی را داشته باشید، این شناخت نقش کلیدی ایفا می‌کند. در ادامه، با چهار نوع اصلی از سرورها آشنا می‌شویم که پایه‌گذار اغلب زیرساخت‌های شبکه و سرویس‌های مدرن هستند:

۱. Web Server

وب‌سرورها برای ارائه صفحات وب به کاربران از طریق پروتکل HTTP طراحی شده‌اند. آن‌ها درخواست‌های مرورگرها را پردازش کرده و محتوای ایستا یا پویا را بازمی‌گردانند. نرم‌افزارهایی مانند Apache و Nginx از پرکاربردترین ابزارهای راه اندازی سرور وب هستند. امنیت، فعال‌سازی HTTPS و پیکربندی مناسب فایل‌های کانفیگ مثل htaccess. از موارد کلیدی در راه‌اندازی این سرورهاست.

۲. Database Server

سرور پایگاه داده بستری امن و ساختارمند برای ذخیره و بازیابی اطلاعات فراهم می‌کند. سیستم‌هایی مانند MySQL ،PostgreSQL و SQL Server امکان مدیریت پیشرفته داده‌ها، اجرای Queryهای پیچیده و کنترل سطح دسترسی کاربران را در اختیار مدیران شبکه قرار می‌دهند. در راه‌اندازی این نوع سرور، توجه به پایداری، امنیت اطلاعات و برنامه‌ریزی منظم برای پشتیبان‌گیری اهمیت ویژه‌ای دارد.

۳. File Server

فایل‌سرورها برای ذخیره‌سازی و اشتراک‌گذاری فایل در یک شبکه داخلی یا سازمانی استفاده می‌شوند. کاربران می‌توانند به‌صورت همزمان به فایل‌ها دسترسی پیدا کنند یا آن‌ها را بارگذاری و دانلود کنند. راه اندازی سرور فایل نیازمند طراحی ساختار پوشه‌ای مناسب، اعمال دسترسی با ACL و پیاده‌سازی پروتکل‌هایی مثل SMB یا SFTP برای امنیت بیشتر است.

۴. Application Server

اپلیکیشن سرور برای اجرای برنامه‌های سمت سرور و پردازش منطق تجاری میان دیتابیس و کلاینت طراحی شده است. این سرورها با ابزارهایی مانند Apache Tomcat ،JBoss یا GlassFish پیاده‌سازی می‌شوند. در راه اندازی سرور اپلیکیشن، مواردی مانند Performance Tuning، استفاده از Thread Pool و پیاده‌سازی Connection Pooling برای افزایش سرعت و پایداری سیستم اهمیت بالایی دارند.

نکات ضروری پیش از پیکربندی سرور

پیش از ورود به مراحل فنی و اجرای فرآیند پیکربندی، لازم است برخی ملاحظات مهم را در نظر بگیرید. این نکات نه‌تنها موجب سهولت در راه‌اندازی خواهند شد، بلکه از بروز خطاهای احتمالی در آینده نیز جلوگیری می‌کنند. چه در مسیر آموزش راه اندازی سرور باشید، چه قصد راه اندازی سرور فیزیکی در سازمان را داشته باشید یا در حال آماده‌سازی یک زیرساخت برای راه اندازی سرور اختصاصی، توجه به این موارد الزامی است.

بررسی نیازهای سخت‌افزاری

نخستین گام، شناسایی و انتخاب سخت‌افزار مناسب با توجه به هدف سرور است. بسته به نوع کاربرد، بررسی موارد زیر اهمیت بالایی دارد:

  • پردازنده: باید از توان پردازشی کافی برای مدیریت حجم کاری مورد انتظار برخوردار باشد.

  • حافظه رم: حافظه باید به‌گونه‌ای انتخاب شود که از پس پردازش هم‌زمان کاربران و برنامه‌ها برآید.

  • فضای ذخیره‌سازی: بسته به نیاز، می‌توان بین SSD برای سرعت بیشتر یا HDD برای ظرفیت بالاتر و هزینه کمتر انتخاب کرد.

تنظیمات اولیه شبکه

شبکه، نقش کلیدی در عملکرد پایدار و قابل‌اتکای سرور ایفا می‌کند. در همین راستا، باید موارد زیر به‌دقت تنظیم شود:

  • پیکربندی IP: استفاده از آدرس IP ثابت برای اکثر سرورها توصیه می‌شود، چرا که دسترسی همیشگی و بدون تغییر را تضمین می‌کند.

  • زیرشبکه‌بندی (Subnetting): طراحی دقیق زیرشبکه‌ها کمک می‌کند تا IPها بهینه تخصیص داده شوند و سطح امنیت شبکه افزایش پیدا کند.

انتخاب سیستم‌عامل مناسب برای سرور

یکی از تصمیم‌های سرنوشت‌ساز در مسیر راه‌اندازی سرور، انتخاب سیستم‌عامل مناسب است. این انتخاب نه‌تنها بر عملکرد و پایداری سرور تأثیر مستقیم دارد، بلکه امنیت و مدیریت آینده‌ی آن را نیز تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. اگر محیط کاری شما بر پایه نرم‌افزارهای مایکروسافت بنا شده و به‌دنبال رابطی ساده و مدیریتی راحت هستید، Windows Server می‌تواند گزینه‌ای ایده‌آل باشد. با محیط گرافیکی آشنا و قابلیت‌های مدیریتی یکپارچه، این سیستم‌عامل به‌ویژه برای سازمان‌هایی که از Active Directory ،Exchange یا نرم‌افزارهای مبتنی بر ویندوز استفاده می‌کنند، انتخاب مناسبی است. در مقابل، اگر پایداری بلندمدت، امنیت بالا و هزینه‌ی پایین‌تر برایتان اهمیت بیشتری دارد، توزیع‌های Linux مانند Ubuntu یا CentOS انتخاب‌های هوشمندانه‌تری خواهند بود. این سیستم‌عامل‌ها، به‌ویژه در پروژه‌هایی مانند راه اندازی سرور اختصاصی یا سرورهای وب و دیتابیس، به‌دلیل منابع کم‌مصرف و انعطاف‌پذیری بالا، بسیار محبوب هستند.

نکته مهم اینجاست: هیچ سیستم‌عاملی «بهترین» نیست، مگر آنکه با نیازهای شما، سطح دانش فنی تیم‌تان، و اهداف نهایی پروژه سازگار باشد.

راهنمای ساده راه اندازی سرور به صورت گام‌به‌گام

پس از آشنایی با مفاهیم پایه سرور، حالا نوبت آن است که وارد مراحل عملی و گام‌به‌گام پیکربندی سرور شویم:

مرحله اول: آماده‌سازی سخت‌افزار

اولین قدم در آموزش راه اندازی سرور، نصب فیزیکی دستگاه است. قبل از روشن کردن سرور، به این نکات توجه کنید:

  • محل مناسب: سرور باید در یک مکان خنک، دارای تهویه مناسب و دور از گرد و غبار قرار بگیرد تا داغ نکند.

  • برق پایدار: سرور را به یک پریز برق مطمئن وصل کنید. اگر امکانش هست، از «UPS» استفاده کنید تا در زمان قطع برق، آسیبی به اطلاعات یا سخت‌افزار وارد نشود.

مرحله دوم: نصب سیستم‌عامل

بعد از نصب سخت‌افزاری، حالا نوبت به نصب سیستم‌عامل سرور است. بسته به نوع سیستم‌عاملی که انتخاب می‌کنید، مراحل نصب کمی متفاوت خواهد بود.

برای Windows Server:

  1. فلش یا DVD نصب ویندوز را به سرور وصل کنید.

  2. سیستم را با آن بوت کرده و مراحل نصب را طبق راهنما پیش ببرید.

  3. گزینه «Custom» را برای نصب جدید انتخاب کنید.

  4. درایو موردنظر را انتخاب کرده و منتظر بمانید تا نصب کامل شود.

برای Linux (مثلاً Ubuntu Server):

  1. فایل ISO را از سایت رسمی دانلود کنید.

  2. با نرم‌افزاری مثل Rufus یک فلش بوتیبل بسازید.

  3. سیستم را با فلش راه‌اندازی کرده و دستورالعمل نصب را دنبال کنید.

  4. در طول نصب، گزینه‌هایی مثل تقسیم‌بندی هارد و ساخت کاربر را تنظیم کنید.

مرحله سوم: انجام تنظیمات اولیه

وقتی سیستم‌عامل نصب شد، چند تنظیم ساده ولی مهم باید انجام شود تا سرور آماده استفاده شود:

تنظیمات شبکه:

  • IP ثابت یا پویا: بهتر است IP سرور ثابت باشد تا همیشه با یک آدرس مشخص در دسترس باشد.

  • نحوه تنظیم IP:

    • در ویندوز از بخش Network and Sharing Center.

    • در لینوکس (مثل Ubuntu) با ویرایش فایل‌هایی مثل /etc/netplan.

تنظیم نام سرور و DNS:

یک اسم مشخص برای سرور انتخاب کنید که نشان‌دهنده‌ی نوع کار آن باشد (مثلاً: web-server). همچنین، تنظیم DNS کمک می‌کند که کاربران به‌جای IP عددی، با استفاده از نام دامنه، سرور را پیدا کنند.

مرحله چهارم: نصب نرم‌افزارهای مورد نیاز

بعد از انجام تنظیمات اولیه سرور، حالا وقت آن رسیده که نرم‌افزارهای مورد نیاز را نصب کنید تا سرور بتواند وظایف مورد نظر را انجام دهد.

۱. نصب نرم‌افزار وب‌سرور

اگر هدف شما راه‌اندازی یک وب‌سرور است، باید نرم‌افزارهایی مانند Apache یا Nginx را نصب کنید.
برای مثال، جهت نصب Apache روی Ubuntu، کافی‌ست در ترمینال دستور زیر را وارد کنید:

apt install apache2 

۲. نصب نرم‌افزار پایگاه داده

در صورتی که سرور قرار است میزبان پایگاه داده باشد، نرم‌افزارهایی مانند MySQL یا PostgreSQL را نصب کنید.
برای مثال، برای نصب MySQL روی Ubuntu می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

apt install mysql-server 

۳. نصب نرم‌افزارهای کاربردی

بسته به نیاز پروژه یا سازمان، می‌توانید نرم‌افزارهای خاصی را برای عملکرد سرور نصب کنید؛ مثلاً سرویس‌های ایمیل، ابزارهای بکاپ، یا برنامه‌های سازمانی خاص.

مرحله پنجم: تنظیمات امنیتی سرور

امنیت سرور یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در فرآیند راه اندازی سرور فیزیکی یا سرور اختصاصی است. با انجام تنظیمات امنیتی مناسب، می‌توانید از دسترسی‌های غیرمجاز جلوگیری کرده و از اطلاعات محافظت کنید.

راه‌اندازی فایروال (Firewall)

فایروال ترافیک ورودی و خروجی سرور را کنترل می‌کند.

  • در ویندوز، می‌توانید از طریق Control Panel فایروال را فعال و تنظیم کنید.

  • در لینوکس، ابزارهایی مثل ufw یا iptables برای مدیریت فایروال استفاده می‌شوند.
    برای مثال، برای فعال‌سازی فایروال ufw در Ubuntu از دستور زیر استفاده کنید:

ufw enable 

مدیریت کاربران و سطح دسترسی

برای جلوگیری از دسترسی افراد غیرمجاز، حساب‌های کاربری را با دقت مدیریت کنید.

  • در لینوکس می‌توانید با دستور adduser کاربر جدید ایجاد کنید.

  • برای تعیین سطح دسترسی به فایل‌ها و دایرکتوری‌ها از دستور chmod استفاده می‌شود تا دسترسی فقط به افراد مجاز داده شود.

تنظیم SSH برای دسترسی امن از راه دور

پروتکل SSH امکان اتصال امن به سرور از راه دور را فراهم می‌کند. برای راه‌اندازی SSH، مراحل زیر را انجام دهید:

  1. نصب OpenSSH Server:
    در سیستم‌عامل‌های لینوکسی، با دستور زیر SSH را نصب کنید:

apt install openssh-server

پیکربندی فایل تنظیمات SSH:
فایل /etc/ssh/sshd_config را ویرایش کنید تا امنیت ارتباط بیشتر شود. برای مثال، می‌توانید ورود مستقیم با کاربر root را غیرفعال کنید تا ریسک نفوذ کاهش یابد.

تست سرور بعد از راه‌اندازی

بعد از اینکه مراحل نصب و تنظیمات سرور به پایان رسید، لازم است عملکرد سرور را بررسی کنید تا مطمئن شوید همه چیز درست کار می‌کند. این مرحله یکی از بخش‌های مهم در آموزش راه اندازی سرور است، مخصوصاً اگر در حال راه اندازی سرور فیزیکی در یک محیط کاری یا راه اندازی سرور اختصاصی برای پروژه‌های مهم باشید.

مرحله اول: بررسی اتصال و پاسخ‌دهی سرور

برای شروع، ابتدا مطمئن شوید که سرور روشن است و به درستی به شبکه متصل شده. برای این کار می‌توانید از دو روش ساده استفاده کنید:

  • تست اتصال با ping:
    در کامپیوتر خود یک ترمینال یا CMD باز کرده و دستور زیر را وارد کنید (به‌جای IP آدرس سرور خودتان را وارد کنید):

ping 192.168.1.100 
  • اگر پاسخ دریافت کردید، یعنی سرور به درستی به شبکه وصل است.

  • تست در مرورگر:
    مرورگر را باز کرده و آدرس IP سرور را در نوار آدرس وارد کنید. اگر صفحه پیش‌فرض وب‌سرور (مثل Apache یا Nginx) نمایش داده شد، یعنی وب‌سرور به خوبی کار می‌کند و سرور پاسخگو است.

مرحله دوم: بررسی عملکرد و امنیت سرور

حالا وقت آن است که وضعیت عملکرد و امنیت سرور را بررسی کنیم تا مطمئن شویم در شرایط واقعی هم مشکلی وجود ندارد.

  • تست سرعت با Apache Benchmark:
    این ابزار برای شبیه‌سازی تعداد زیادی درخواست به سرور استفاده می‌شود. مثلاً برای ارسال ۱۰۰ درخواست به‌صورت همزمان از دستور زیر استفاده کنید:

ab -n 100 -c 10 http://your-server-ip/ 

این تست کمک می‌کند تا بدانید سرور در هنگام ترافیک بالا چطور عمل می‌کند.

  • بررسی امنیت با Nessus:
    برای اطمینان از اینکه سرور شما مشکل امنیتی ندارد، می‌توانید از ابزارهای اسکن امنیتی مثل Nessus استفاده کنید. این ابزار آسیب‌پذیری‌های احتمالی را شناسایی می‌کند و راهکارهای پیشنهادی برای رفع آن‌ها ارائه می‌دهد.

راهنمای ساده برای نگهداری و پشتیبانی سرور

بعد از اجرای مراحل آموزش راه اندازی سرور، مرحله‌ی مهم دیگری شروع می‌شود که نباید آن را نادیده گرفت: نگهداری مداوم از سرور. این مرحله به شما کمک می‌کند تا عملکرد سرور همیشه در وضعیت خوبی باقی بماند و در صورت بروز مشکل، سریع آن را شناسایی و برطرف کنید.

۱. به‌روزرسانی نرم‌افزارها

برای افزایش امنیت و جلوگیری از آسیب‌پذیری‌های احتمالی، بهتر است نرم‌افزارهای سرور را به‌طور منظم به‌روزرسانی کنید. این کار به‌خصوص برای کسانی که در حال راه اندازی سرور اختصاصی برای پروژه‌های بلندمدت هستند بسیار ضروری است.

۲. پشتیبان‌گیری منظم

داشتن برنامه‌ی منظم برای گرفتن بکاپ (نسخه پشتیبان) از اطلاعات سرور باعث می‌شود در صورت خرابی یا حذف تصادفی اطلاعات، بتوانید به‌سرعت همه‌چیز را بازیابی کنید. در مسیر آموزش راه اندازی سرور، توجه به بکاپ‌گیری یکی از پایه‌های اصلی پایداری سیستم است.

۳. بررسی و نگهداری دوره‌ای

با انجام بررسی‌های هفتگی یا ماهانه، می‌توانید مشکلات احتمالی را قبل از اینکه جدی شوند، شناسایی کنید. مثلاً بررسی فضای دیسک، مصرف رم، وضعیت سرویس‌ها و سلامت سخت‌افزار در سرورهای فیزیکی یا مجازی بسیار مهم است.

ابزارهای مانیتورینگ سرور

برای اینکه همیشه از وضعیت سرور باخبر باشید، استفاده از ابزارهای مانیتورینگ مثل Zabbix یا Nagios پیشنهاد می‌شود. این ابزارها به شما کمک می‌کنند تا به‌صورت لحظه‌ای میزان مصرف CPU، رم، فضای دیسک و حتی مدت زمان روشن بودن سرور را زیر نظر داشته باشید. این مورد به‌خصوص در راه اندازی سرور فیزیکی در دیتاسنتر یا سازمان‌ها بسیار کاربردی است.

رفع مشکلات رایج

گاهی اوقات حتی با پیکربندی درست، مشکلاتی پیش می‌آید که باید سریع آن‌ها را بررسی کنید:

  • سرور پاسخ نمی‌دهد:
    ابتدا کابل برق و شبکه را بررسی کنید، مطمئن شوید سرور روشن است. سپس تنظیمات شبکه را چک کنید تا همه چیز به درستی پیکربندی شده باشد.

  • خطای دسترسی (Access Denied):
    بررسی کنید که دسترسی‌های کاربران به درستی تعریف شده و تنظیمات فایروال جلوی ورود آن‌ها را نگرفته باشد.

جمع‌بندی

در این مقاله از بلاگ آبالون، قدم‌به‌قدم با فرآیند راه‌اندازی سرور فیزیکی آشنا شدیم. از انتخاب و خرید سخت‌افزار مناسب گرفته تا نصب سیستم‌عامل، پیکربندی شبکه، آماده‌سازی محل استقرار سرور و در نهایت رعایت الزامات امنیتی، تمام مراحل به‌صورت عملی و کاربردی توضیح داده شدند. اکنون شما دید واضح‌تری نسبت به نحوه‌ی انتخاب سرور متناسب با نیاز خود، انتخاب فرم‌فکتور مناسب، تفاوت‌های بین سیستم‌عامل‌های لینوکس و ویندوز سرور و اهمیت امنیت و نگهداری از سرور دارید.

دیدگاهتان را بنویسید

مطالب مرتبط

CSRF چیست؟

در این مقاله بررسی می‌کنیم که حمله CSRF چیست، چگونه انجام می‌شود، با چه ابزارهایی ساخته می‌شود، چه روش‌هایی برای مقابله با آن وجود دارد و چه تفاوت‌هایی با حمله XSS دارد.

25 فروردین 1404

Hyper-v چیست؟

Hyper-V پلتفرم مجازی‌سازی مایکروسافت است که اجرای هم‌زمان چند سیستم‌عامل روی یک سرور را ممکن می‌سازد. در این مقاله به معرفی، عملکرد و مزایای آن می‌پردازیم.

23 فروردین 1404

کرون جاب (Cron Job) چیست؟

کرون جاب ابزاری در لینوکس برای زمان‌بندی خودکار وظایف است که با کمک آن می‌توان کارهای تکراری مانند بکاپ، بروزرسانی، مانیتورینگ و پاک‌سازی را بدون دخالت دستی انجام داد. در این مقاله آبالون به بررسی کرون جاب می‌پردازیم.

18 فروردین 1404

دریافت سرویس تست رایگان

ارتباط با ابر زَس

تلفن:        91078149 –  021

ایمیل:       Sales@XaaS.ir