DNSSEC چیست؟
وقتی سیستم DNS (سیستم نام دامنه) برای اولین بار ساخته و استفاده شد، امنیت نداشت و خیلی زود چند آسیب‌پذیری در آن کشف شد. به همین دلیل، برنامه‌هایی به آن اضافه شد تا امنیتش افزایش پیدا کند. یکی از مهم‌ترین این برنامه‌ها، DNSSEC (افزونه‌های امنیتی سیستم نام دامنه) است.
DNSSEC مجموعه‌ای از پروتکل‌هاست که به فرآیند جست‌وجو و تبادل اطلاعات در DNS یک لایه امنیتی اضافه می‌کند. از آن‌جا که سیستم DNS نقش اصلی را در پیدا کردن و دسترسی به وب‌سایت‌ها در اینترنت دارد، محافظت از آن اهمیت زیادی دارد.
با استفاده از DNSSEC، صاحبان دامنه‌ها می‌توانند اطلاعات خود را به‌صورت دیجیتالی امضا کنند. این امضای دیجیتال کمک می‌کند تا مطمئن شویم اطلاعات دستکاری نشده‌اند؛ نه به‌صورت تصادفی و نه از طرف افراد خرابکار.
در گذشته، چون DNS ایمن نبود، هکرها می‌توانستند پیام‌ها را تغییر دهند و کاربران را به سایت‌های اشتباه هدایت کنند. برای حل این مشکل، فناوری DNSSEC ساخته شد تا بتواند با استفاده از رمزنگاری کلید عمومی، هویت اطلاعات DNS را تأیید کند.
برای اینکه DNSSEC به‌درستی کار کند، باید هم توسط ثبت‌کننده‌های دامنه فعال شود و هم توسط شرکت‌های ارائه‌دهنده اینترنت. ثبت‌کنندگان باید مطمئن شوند اطلاعاتشان امضا شده و شرکت‌های اینترنتی هم باید ابزار بررسی این امضاها را در سیستم‌های خود فعال کنند.
مدیریت امن دامنه با DNS ابری آبالون
با استفاده از DNS ابری آبالون، امنیت دامنه خود را با پشتیبانی از DNSSEC تضمین کنید و جلوی جعل رکوردها را بگیرید.
DNSSEC چگونه کار می‌کند؟
DNSSEC یا Domain Name System Security Extensions یک پروتکل امنیتی است که برای افزایش امنیت سیستم نام دامنه (DNS) طراحی شده است. هدف اصلی این پروتکل، جلوگیری از دستکاری یا جعل اطلاعات DNS است؛ به‌ویژه در برابر حملاتی که می‌توانند مسیر کاربران را به سرورهای اشتباه یا جعلی تغییر دهند.
DNS نقش مهمی در تبدیل نام دامنه‌ها (مثل google.com) به آدرس IP سرورها دارد. اما چون این سیستم در ابتدا بدون در نظر گرفتن امنیت طراحی شده بود، هکرها می‌توانند با دستکاری اطلاعات DNS، کاربران را به سایت‌های جعلی هدایت کنند. این موضوع ممکن است باعث سرقت اطلاعات حساس کاربران شود. برای حل این مشکل، DNSSEC معرفی شد تا از صحت و یکپارچگی داده‌های DNS محافظت کند.
ساختار فنی DNSSEC چیست؟
در DNSSEC، اطلاعات مربوط به دامنه‌ها به‌صورت گروهی در مجموعه‌هایی به نام RRset (مجموعه رکورد منابع) سازمان‌دهی می‌شود. برای مثال، همه رکوردهای NS یک دامنه در یک RRset قرار می‌گیرند. به‌جای اینکه هر رکورد جداگانه امضا شود، کل RRset به‌صورت یکجا امضا و رمزنگاری می‌شود. این روش باعث می‌شود بررسی صحت داده‌ها سریع‌تر و امن‌تر انجام شود و پایه‌ای برای نحوه عملکرد DNSSEC فراهم گردد.
نحوه عملکرد DNSSEC چیست؟
زمانی که کاربر یک آدرس وب‌سایت را در مرورگر خود وارد می‌کند، مراحل زیر، که در واقع نحوه عملکرد DNSSEC را نشان می‌دهند، رخ می‌دهد:
-
مرورگر درخواست DNS را به سرور DNS محلی ارسال می‌کند تا آدرس IP دامنه موردنظر را پیدا کند.
-
سرور DNS محلی، امضای دیجیتال رکوردهای DNS را بررسی می‌کند.
-
این امضاها با استفاده از کلیدهای رمزنگاری ساخته شده‌اند تا نشان دهند که داده‌ها دستکاری نشده‌اند.
-
اگر امضا معتبر باشد، سرور اطمینان حاصل می‌کند که اطلاعات دریافتی صحیح است و آن را به مرورگر ارسال می‌کند.
-
در غیر این صورت، درخواست رد شده و هیچ اطلاعاتی منتقل نمی‌شود.
-
اگر رکوردها رمزنگاری شده باشند، سرور DNS با استفاده از کلید مناسب، آنها را رمزگشایی می‌کند تا از صحت اطلاعات اطمینان حاصل شود.
در پایان، وقتی همه مراحل نحوه عملکرد DNSSEC به‌درستی انجام شود، آدرس IP واقعی سایت به مرورگر داده می‌شود و کاربر با سرور اصلی وب‌سایت ارتباط برقرار می‌کند.
چگونگی رمزنگاری DNSSEC
یکی از متداول ترین راه‌های بالابردن امنیت اطلاعات در اینترنت، ایجاد لایه‌های امنبیتی به کمک رمزنگاری اطلاعات است. در این روش رکوردهای DNS یک لایه رمزنگاری می‌شوند. در این حالت اگر حتی هکرها بتوانند این رکورد رمزنگاری شده را به دست آورند، با قدرتمندترین کامپیوترها نیز ماه‌ها طول می‌کشد تا بتوانند این لایه رمزنگاری را بشکنند و به رکوردهای اصلی برسند و این یعنی عملاً راهی نیست که هکرها بتوانند رکوردهای DNSSEC را بدست آورند و یا آنها را تغییر دهند. زیرا قبل از هرچیز هکرها باید با این رکوردها در شبکه DNS احراز هویت کنند. این لایه امنیتی دقیقاً مشابه لایه امنیتی SSL در پروتکل HTTPS عمل می‌کند، با این تفاوت که دارای جفت کلید است و کاربرد دیگری دارد.
امضای دیجیتال چیست؟
رکوردهای DNS با استفاده از کلیدهای رمزنگاری امضا می‌شوند. این امضاها به تأیید صحت و اصالت داده‌های DNS کمک می‌کنند و از دستکاری یا جعل آنها توسط مهاجمان جلوگیری می‌کنند. روند احراز هویت رکوردهای DNS به وسیله یک جفت کلید امنیتی Public Key و Private Key انجام می‌شود که مانند نام کاربری و کلمه عبور برای ربات DNSSEC عمل می‌کنند. در واقع اطلاعات رکوردهای DNSSEC به کمک این جفت کلید رمزنگاری می‌شوند.
اصطلاحات کلیدی در DNSSEC
-
RRset: مجموعه‌ای از رکوردهای DNS با نام، نوع و کلاس یکسان. به عنوان مثال، تمام رکوردهای NS برای یک دامنه در یک RRset قرار می‌گیرند.
-
RRSIG: رکوردی که حاوی امضای دیجیتال یک RRset است.
-
DNSKEY: رکوردی که شامل کلید عمومی ZSK یا KSK است.
-
ZSK: کلید امضای منطقه (Zone Signing Key) که وظیفه امضای رکوردهای DNS به جز رکوردهای DNSKEY مربوط به یک دامنه را بر عهده دارد.
-
DS: رکوردی که شامل هش (hash) کلید عمومی KSK موجود در رکورد DNSKEY است. از رکوردهای DS برای ساخت زنجیره‌ای از اعتبارسنجی در سلسله مراتب DNS استفاده می‌شود.
-
KSK: کلید امضای ریشه (Key Signing Key) که وظیفه امضای رکوردهای DNSKEY مربوط به یک دامنه را بر عهده دارد.
مزایا و معایب DNSSEC چیست؟
استفاده از DNSSEC مزایای متعددی را به همراه دارد، از جمله آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد :
-
جلوگیری از جعل DNS: از جعل آدرس‌های IP توسط مهاجمان برای هدایت کاربران به وب‌سایت‌های جعلی جلوگیری می‌کند.
-
جلوگیری از مسمومیت DNS: از تزریق اطلاعات نادرست به رکوردهای DNS توسط مهاجمان جلوگیری می‌کند.
-
محرمانگی: از رهگیری و خواندن داده‌های DNS توسط افراد غیرمجاز جلوگیری می‌کند.
-
اصل عدم انکار: به کاربران اطمینان می‌دهد که پاسخ‌های DNS که دریافت می‌کنند از سرورهای DNS معتبر آمده‌اند.
با وجود مزایای متعددی که دارد، DNSSEC دارای برخی محدودیت‌ها نیز هست که کار با آن را کمی دشوار می‌کند :
-
پیچیدگی: پیاده‌سازی و مدیریت DNSSEC می‌تواند پیچیده باشد.
-
سازگاری: همه سرورهای DNS از DNSSEC پشتیبانی نمی‌کنند اگرچه با توجه به بروزرسانی‌ها در سال‌های اخیر، کمتر شاهد این مورد هستیم.
-
عملکرد: DNSSEC می‌تواند کمی بر عملکرد DNS تأثیر بگذارد.
جمع‌بندی
DNSSEC چیست؛ DNSSEC یک ابزار مهم برای افزایش امنیت سیستم نام دامنه (DNS) است. این پروتکل با استفاده از امضاهای دیجیتال و رمزنگاری، از حملاتی مانند جعل و مسموم‌سازی DNS جلوگیری می‌کند. هرچند پیاده‌سازی آن ممکن است پیچیده باشد و کمی از عملکرد سیستم بکاهد، اما با پیشرفت سخت‌افزاری و توسعه بیشتر، این چالش‌ها قابل رفع هستند. مانند SSL و SSH، DNSSEC نیز در حال رشد و بهبود است. استفاده از آن به‌ویژه برای سازمان‌هایی که امنیت داده برایشان حیاتی است، توصیه می‌شود. این فناوری گامی مؤثر در جهت افزایش اعتماد و ایمنی در فضای اینترنت به‌شمار می‌رود.
